Uśmiech dziecka…

Pierwszy uśmiech dziecka to lekki grymas, ot ułożenie ust, którego nie kontroluje. Z czasem przeradza się w świadomy uśmiech, który rozczuli Cię, jak nic do tej pory. Uśmiech dziecka ma w sobie wielką moc. Potrafi rozjaśnić każdy ponury dzień. Kiedy dziecko się śmieje to życie nabiera sensu. Barwy stają się intensywniejsze a świat pieknieje. Uśmiech dziecka jest jak sznur pereł…

 

Gdy dziecko się śmieje to zawsze jest szczery uśmiech. Nie ma w sobie fałszu i obłudy. Uśmiech dziecka jest najpiękniejszym cudem jaki mogę od niego otrzymać. Jego uśmiech sprawia, że śmieję się ja, śmiejesz się też i Ty… Nikt nie oprze się temu czarowi. Świat pięknieje, życie nabiera sensu a szara rzeczywistość, niczym za sprawą magicznej różdżki dostaje barw. Ten drobny gest wyraża tak wiele, to najcudowniejszy podarunek… jeden mały uśmiech.

Tak niewiele a dla mnie znaczy więcej niż tysiąc słów. Ten delikatny uśmiech, który powoli rozkwita na jego buzi sprawia, że nie potrafię mu niczego odmówić. Miłość jaką widzę w tym uśmiechu i oczach daje mi siłę. Zapominam o kłopotach i troskach dnia codziennego, za sprawa jednego małego uśmiechu…

 

 

Zastanawiam się czasem jak by wyglądał świat bez uśmiechu dziecka, bez tej bezinteresownej miłości w tych wielkich, ufnych oczach? I wiesz co? Gdyby zabrakło tego uśmiechu, świat ogarnęłaby ciemność… Słońce, gwiazdy czy blask świec, nie cieszyłyby tak jak ten jeden uśmiech na tej drobnej twarzyczce. Smutek zapanował by wszędzie, szarość okryłaby swoim płaszczem ziemię. Ja patrząc w niebo nie czułabym już radości, ponieważ uśmiech tego małego człowieka sparawia, że potrafię śmiać się też ja. Uśmiech niby tak niewiele a jednak dużo, ponieważ każdy odwzajemniony delikatny uśmiech potrafi poprawić humor. Jest niczym domino, które sprawi, że człowiek choć na chwilę staje się lepszy. Ten drobny gest budzi we mie nadzieję na lepszy dzień.

Ten jeden uśmiech dziecka dodaje… mi radości, rozświetla drogę w ciemności… dodaje sił w codziennej rzeczywistości…