Odblokuj energię swojego dziecka! Wspinaczka-sport dla każdego.

Nie ma nic lepszego od wspinania! Odblokuj energię swojego dziecka! Mało jest sportów, które rozwijają równie wszechstronnie. Wspinaczka to sport rodzinny, wspinają się ojcowie z dziećmi, dziadkowie z synami i wnukami a także mamusie takie jak ja czy Ty. Wbrew stereotypom, wspinaczka jest bezpieczniejsza od większości sportów kontaktowych, gdzie dość częste są kontuzje. Wspinaczka skałkowa czy też bouldering – wspinanie się na niewysokie głazy, gdzie asekurowani jesteśmy przez podłożony materac, to zupełnie co innego. To sport zupełnie bezpieczny a dodatkowo ogólnie rozwijający.   Na ściance pracuje każdy mięsień. Poprawia się koordynacja części ciała, zwinność, gibkość i orientacja w przestrzeni. Wspinaczka, może również korygować wady postawy, jest sportem wykorzystywanym  w rehabilitacji oraz  zapobiega lękom wysokości. Dzieciaki zdecydowanie szybciej  przełamują bariery, gdy są w grupie, widząc, jak radzą sobie ich koleżanki i koledzy. Dlaczego piszę właśnie o wspinaczce? Chcę Was przekonać, że to świetne hobby dla dziecka i nie tylko, to alternatywa na wspólne spędzanie czasu z rodziną.

1. Zalety wspinaczki dla dzieci

Wspinaczka jest jedną z najbardziej naturalnych aktywności. Kto z nas w dzieciństwie nie wspinał się na drzewa czy szafki w domu? Wspinanie to obcowanie z naturą, dlatego ma walory poznawcze i edukacyjne. Nie ma dwóch tych samych skał, każda jest unikatowa tak jak my. Tu tkwi piękno tego sportu, można wieloma drogami dojść na szczyt.  Wspinaczka to sport rozwijający wiele potrzebnych w życiu codziennym cech: odpowiedzialność, sprawność fizyczną i intelektualną, umiejętność szybkiego podejmowania decyzji i planowania, a także odwagę. Od najmłodszych lat dziecko uczy się odpowiedzialności za drugą osobę, dba o bezpieczeństwo swoje i innych. By się wspinać wcale nie musisz mieć silnych rąk a jedynie “silną”głowę! To sport, który uczy myśleć! Wspinanie się, jest dla trenujących świetną zabawą szczególnie dla nieśmiałych. Pokonując bariery swojego lęku dziecko, i nie tylko ono, nabiera pewności siebie. To sport ogólnorozwojowy. Poprawia się koordynacja części ciała, zwinność, gibkość i orientacja w przestrzeni. Koryguje czesto wady postawy. Pozwala przełamać lęki. Wspinaczka kształtuje charakter małego człowieka – dowiaduje się on, że trening i ciężka praca przynoszą owoce, a porażka nie jest niczym złym, jest to sygnał, że trzeba trenować więcej, by osiągnięć sukces. Wspinając się, musimy dbać o zdrowy tryb życia i odpowiednią dietę. Wszystkie te zalety powodują, że wspinaczka jest ciekawą alternatywą dla uprawiania innych sportów i doskonałym sposobem spędzania czasu dla całej rodziny.

 

2. Kiedy zacząć?

Nie ma żadnych ograniczeń wiekowych. Dziecko 3-4 letnie już może zaczynać swoją przygodę z tym sportem. Wspinanie jest aktywnością bardzo wszechstronnie angażującą wszystkie partie mięśni, wspomagającą kontrolę równowagi oraz wysiłku umysłowego do planowania kolejnych ruchów w zmiennym terenie. Oczywiście kilkuletnie dzieci potrzebują asekuracji i doświadczonego insruktora. Wierzcie mi mój syn spędza godzinę na treningu i bawi się tak dobrze, że zawsze mam problem by go skłonić do powrotu do domu. Instruktor, który pracuje z dziećmi wie dobrze jak poprowadzić zajęcia by nie były monotonne. Gry i zabawa to forma nauki wspinaczki. Nasz instruktor pan Stefan ma wyjątkowe podejście do dzieci. Wszystkie zabawy są tak dobrane by maluchy mogły odpocząć lub  je zmotywować. Ulubione zabawy naszego malucha to “powódź” i “berek”. Instruktor zadba o bezpieczeństwo dziecka, dlatego warto by fachowiec uczył poprawnej techniki wspinania.

3. Jak zacząć ?

W ostatnich latach powstało w naszym kraju wiele sztucznych ścian wspinaczkowych, a ich standard znacznie się podniósł. Są to miejsca sprzyjające wspinaczce rodzinnej, gdzie dzieci i rodzice pod okiem instruktora mogą poznawać tajniki tego sportu. Praktycznie w każdym większym mieście istnieje sztuczna ściana wspinaczkowa, często mają też sekcję dziecięcą jak u nas w Poznaniu w Blok Haus. Mieszkańcy południowej Polski mają jeszcze do dyspozycji naturalne rejony skalne, gdzie można w naturalnym otoczeniu pokazać dziecku wspinanie.

4. Jaki sprzęt?

Kwestia ubioru, zdecydowanie nie krępujący ruchów i wygodny. Spodenki raczej za kolana ale nie do samej ziemi i nie za szerokie bo będzie sobie je przydeptywać i ograniczą pole widzenia przy nogach. Butki jak nie specjalistyczne wspinaczkowe, co dość zrozumiałe bo takiemu dziecku stopa szybko rośnie i wydatek 150 zł może się okazać nieużyteczny za 3 miesiące, to jakieś tanie sportowe, ale raczej nie “adidasy” bo często mają plastikowe śliskie podeszwy i w dodatku są szerokie. Najlepsze będą tenisówki z w miarę wąskim czubkiem, na gumie, dość sztywne i dość ciasne by stopa była jak najbardziej stabilna wewnątrz. Jeśli chcesz, zawsze można takie specjalistyczne buciki wypożyczyć.

5. Uczyć samemu czy wynająć instruktora?

Zakładam, że rodzic nie ma wspinaczkowego doświadczenia to raczej nie ma alternatywy, praca z dziećmi wymaga sporego arsenału ćwiczeń i doświadczenia, dzieciaki z jednej strony są bardzo chętne i ciekawe poznawania czegoś nowego ale z drugiej strony szybko się nudzą.  Instruktor zadba by wspinanie urozmaicać tak, aby pojawiały się nowe elementy, techniki, metody a trudno wymagać by rodzic, który się nie wspinał je znał i potrafił zaprezentować i wykonać. Instruktor więc na tym etapie jest jak najbardziej pożądany. 

 6.Co zrobić gdy dziecko się boi?

Po pierwsze strach nie jest czymś złym sam w sobie, choroba zwana lękiem wysokości to coś naprawdę rzadkiego. Lęk czy obawa związana z wysokością jest naturalnym zdrowym odruchem, nie boją się tak naprawdę tylko wariaci. Więc gdy dziecko daje sygnały, że się boi nie zmuszajmy go do wchodzenia nigdzie wysoko. Znacznie łatwiej dzieci akceptują wysokość gdy są w grupie, widząc jak koledzy czy koleżanki wchodzą na ściankę najczęściej również bez większych oporów wspinają się. Gdy jednak występuje większa blokada, należy oswoić dziecko stopniowo. Nie zmuszamy do wchodzenia nigdzie wyżej niż metr nad ziemię, tak by dziecko czuło stale obecność rodzica obok, stosujemy zabawy poprawiające koordynację np.: równoważnia czyli chodzenie po krawężnikach lub innych miejscach jak powalone drzewa. Drabinka też jest świetnym ćwiczeniem, maluch szybciej się oswaja z wysokością na drabince, ponieważ ma szczeble po których się wspina. Zawsze też można zastosować metodę “marchewki” czyli na ścianie powiesić nagrodę, by wchodząc dziecko myślało o celu a nie o wysokości i samym wspinaniu. Metod jest jak widać wiele i zależnie od reakcji dziecka doświadczony instruktor dobierze najbardziej efektywną.

Wspinaczka dla dzieci nie jest sportem, który nadmiernie obciążałby organizm dziecka. Wspinanie się wspomaga harmonijny rozwój malucha. Wzmacnia ono niemal wszystkie mięśnie, ale działa przede wszystkim na zwinność dziecka i jego ogólną kondycję. Wspinaczka pomaga dziecku spożytkować nadmiar energii, to także nauka panowania nad własnym ciałem,  kształtuje sylwetkę. Od najmłodszych lat dziecko uczy się odpowiedzialności za drugą osobę, dba o bezpieczeństwo swoje i innych. Uczy się wspinać w swoim tempie, nie nadwyrężając mięśni i stawów, jak często zdarza się w przypadku sportów nastawionych na rywalizację.

Ścianka wspinaczkowa może być także stosowana do wspomagania rozwoju motorycznego dziecka, jego integracji sensorycznej i koordynacji.  Zaletą wspinaczki dla dzieci jest uczenie koncentracji. Bouldering może więc przydać się dzieciom, które mają problemy ze skupieniem uwagi.

Uprawianie tego sportu zarówno przez rodziców, jak i dzieci to wspólny wysiłek i przeżyta przygoda. Jest to świetny sposób na budowanie relacji z dzieckiem i wzajemnego zaufania.

Wszystkie te zalety powodują, że wspinaczka jest ciekawą alternatywą dla uprawiania innych sportów i doskonałym sposobem spędzania czasu dla całej rodziny.

Do rozpoczęcia przygody ze wspinaniem potrzebne są tylko chęci. To naprawdę newiele. My polecamy taką formę zajęć dla całej rodziny. Odblokuj energię swojego dziecka! Pozwól mu na przygodę i zadbaj o jego rozwój motoryczny, nie będziecie żałować.